Mezitli Mutlu Son

“Åžimdi söyle bakalım, asıl tutarsız kabahatlamalar icra eden kim? Minimum hepimiz kadar sen de biliyorsun ki benMezitli Mutlu Son  Miranda’yı çok severim ve onun mutluluÄŸundan baÅŸka bir ÅŸey istemem. Dahası, o çok güzel deÄŸil, yeteneksiz ve de -” “Ooo lütfen, Tanrı aÅŸkına-Mezitli Mutlu Son “Turner kız kardeÅŸinin önünde küfür etmemek için birden aÄŸzını kapadı. “Onu hafife alıyorsun, ” diyerek toparladı. Niçin insanlar Miranda’yı bir zaman olduÄŸu haliyle sırık ÅŸeklinde bir kız olarak görmekte ısrar ediyordu.

Olivia gibi, sosyetenin mevcut güzellik standartlarına uymayabilirdi fakat onda daha derin, daha ilginç bir ÅŸeyler vardı. Ä°nsan ona bakmış olduÄŸunda gözlerinin gerisinde daha fazlasının bulunduÄŸunu anlayabilirdi. GülümsediÄŸinde yapmacık olmuyordu, alaycı olmuyordu – aslına bakarsak bazen birazcık alaycı da olsa, bu hoÅŸ görülebilirdi çünkü onunla aynı komiklik anlayışına sahipti. Sürem için Londra’ya kapandıkları bu sıralarda biroldukça alay konusu vakayla karşılaşıp duruyorlardı.

Mezitli Mutlu Son

“Winston onun için muhteÅŸem bir eÅŸ olurdu, ” diye sözlerini sürdürdü Olivia heyecanla. “Mezitli Mutlu Son Ve o da- ” durdu, yutkundu ve elleriyle aÄŸzını kapadı. “Eee, ne oldu ÅŸimdi?” dedi Turner. “Burada mevzu Miranda deÄŸil, öyle mi? Mevzu Winston. Miranda’nın ona uygun bulunduÄŸunu düşünmüyorsun.” “Hayır, ” dedi, tuhaf ve birazcık içerlemiÅŸ bir sesle. “Hayır, ” dedi tekrar, bu kez sesini daha dikkatle tartmaya çalışarak. “niçin gerçeÄŸi görmek istemiyorsun? Onlar evlenmek için çok küçükler. Özellikle de Winston.” Olivia birden alındı.

“Bu doÄŸru deÄŸil, hepimiz – ” “O çok minik, ” diye kestirip attı Turner. “Ve bir erkeÄŸin niçin çok minik yaÅŸta evlenmemesi gerektiÄŸini anlaman için bu odanın içine bakman kafi olacaktır.” Olivia Turner’ın ne kastettiÄŸini derhal anlayamadı. Fakat sonrasında anlayıp birden yüzünde bir acı ifadesi belirdiÄŸini an be an izledi. Turner, kendisine acınmasından nefret ediyordu. “Özür dilerim, ” dedi birden Olivia – bu iki sözcük onu daha da sinirlendirdi. Olivia tekrarladı, “Özür dilerim.” Ve sonrasında koÅŸarak odadan çıkıp gitti.

Miranda birkaç dakikadır gül salonunda bekliyordu, bir hizmetçi geldi ve, “Özür dilerim, kadın, fakat Leydi Olivia size gelmeyeceÄŸini söylememi istedi.” Miranda incelemekte olduÄŸu bibloyu yerine koydu ve hayretle hizmetçiye baktı. “Rahatsız mı?” Hizmetçi tereddüt etti.